W jednym domu mieszka matka i niemal czterdzieścioro dzieci. Nie są ze sobą w żaden sposób spokrewnione, a mimo to kochają się nad życie, wspólnie się bawią i wykonują domowe obowiązki. Brzmi jak sielankowy obraz sierocińca, ale Grace Field House skrywa mroczne tajemnice. W tym domu panują pewne zasady, których nie można złamać pod żadnym pozorem, a jedną z nich jest niewychodzenie poza ogrodzenie. Dzieci przebywają tam maksymalnie do dwunastego roku życia, a później odsyłane są do rodzin zastępczych. Emma jest jednym z najstarszych dzieci w sierocińcu. Wraz ze swoimi rówieśnikami, Normanem i Rayem, na codziennych testach zdobywa maksymalną liczbę punktów. W dniu, kiedy jedna z dziewczynek przebywających w sierocińcu zostaje odesłana do rodziny adopcyjnej, Emma i Norman poznają mrożącą krew w żyłach prawdę o zewnętrznym świecie i prawdziwym celu sierocińca. Od tamtej pory ich jedynym celem jest ucieczka z miejsca, które niegdyś mogli zwać domem.

 „The promised neverland” to tytuł, który porywa od pierwszego spojrzenia na okładkę trzyma w napięciu aż do ostatniej strony tomu. Gdy dowiedziałam się, że ukaże się polska wersja mangi, nie mogłam się doczekać, aż znajdzie się na mojej półce. Teoretycznie jest to tytuł z gatunku shonen, ale myślę, że spokojnie trafi także do starszej grupy odbiorców. Pierwszą rzeczą, która mnie urzekła, jest okładka pierwszego tomu, a jak się okazało, również i kolejnych. Kolorowa i dobrze narysowana oraz skomponowana – niby nie ma w niej nic wyjątkowego, ale w jakiś sposób przyciągnęła moją uwagę. Kolejnym szczegółem rzucającym się w oczy tuż po rozpoczęciu lektury jest to, że dość niestandardowo jak na ten gatunek główną bohaterką jest dziewczyna. Emma posiada jednak wszystkie cechy postaci z shonena – jest impulsywna i zawsze roześmiana. Cała trójka przyjaciół z kolei obdarzona jest niesamowitą inteligencją, przez co bałam się, że popadniemy w pewną skrajność i zniszczy to całą historię. Na szczęście autorka uwzględniła, że bohaterowie nadal są jednak tylko dziećmi, więc dorośli, bardziej doświadczeni życiem, są w stanie je przechytrzyć. Dzięki temu otrzymujemy emocjonującą walkę z czasem i niebezpieczeństwami świata. Jeśli zabierzecie się za lekturę, czytajcie uważnie każdą stronę – autorka sama mówi, że ukryła gdzieś podpowiedzi.

Lektura trzech pierwszych tomów „The promised neverland” to była dla mnie czysta przyjemność. Polskie wydanie jest dopracowane i widać, że włożono w nie dużo pracy. Nie ma żadnych błędów, potknięć, a samo tłumaczenie również oddaje charakter bohaterów. Obwoluty prezentują się świetnie, a pod nimi znajdują się okładki w zupełnie innym stylu. Gorąco was zachęcam do lektury, bo według mnie to jeden z tytułów na polskim rynku najbardziej wartych uwagi.